Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Refert tamen, quo modo. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Contineo me ab exemplis.

Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?
Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;
Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.

E quo efficitur, non ut nos non intellegamus quae vis sit istius verbi, sed ut ille suo more loquatur, nostrum neglegat.

Nec enim ignoras his istud honestum non summum modo, sed
etiam, ut tu vis, solum bonum videri.

Quibus autem in rebus tanta obscuratio non fit, fieri tamen
potest, ut id ipsum, quod interest, non sit magnum.

Restatis igitur vos;: Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat.
Quis hoc dicit?: Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus.
Quis enim redargueret?: Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte.
Magna laus.: Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?
Bork: Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.
Bork: Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.

Quae est igitur causa istarum angustiarum?

Duo Reges: constructio interrete. Videsne quam sit magna dissensio? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quod cum dixissent, ille contra. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.

Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?
Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.

Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Verum hoc idem saepe faciamus. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Quid Zeno?