Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Vives, inquit Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit cumque visum ages, numquam angere, numquam cupies, numquam timebis. Duo Reges: constructio interrete. Pauca mutat vel plura sane; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.

Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor.
Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.
Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Odium autem et invidiam facile vitabis. Quis est tam dissimile homini. Tum ille: Ain tandem? Haeret in salebra.

Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?

Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Quare conare, quaeso. Bork Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Illi enim inter se dissentiunt.

Omnis sermo elegans sumi potest, tum varietas est tanta artium, ut nemo sine eo instrumento ad ullam rem illustriorem satis ornatus possit accedere.

Bork: Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus;
Bork: Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?
Bork: Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.
Bork: Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
Bork: Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
Bork: Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.

Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;
Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.
Equidem, sed audistine modo de Carneade?
Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus?

Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi
non aderit;

Murenam te accusante defenderem.