Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Duo Reges: constructio interrete. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Si longus, levis. Bork Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.

Hinc est illud exortum, quod Zeno prohgmšnon, contraque quod époprohgmšnon nominavit, cum uteretur in lingua copiosa factis tamen nominibus ac novis, quod nobis in hac inopi lingua non conceditur;

Bork: An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?
Recte, inquit, intellegis.: At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.
Bork: Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.
An eiusdem modi?: Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Quae similitudo in genere etiam humano apparet.
Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est.
Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.
Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.

Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur.

Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?

Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Scisse enim te quis coarguere possit? Sed ille, ut dixi, vitiose. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.

Id est enim, de quo quaerimus.
Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat.

Iam ille sorites, quo nihil putatis esse vitiosius: quod
bonum sit, id esse optabile, quod optabile, id expetendum,
quod expetendum, id laudabile, deinde reliqui gradus.

Et si in ipsa gubernatione neglegentia est navis eversa,
maius est peccatum in auro quam in palea.