Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Duo Reges: constructio interrete. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Summus dolor plures dies manere non potest? Ratio quidem vestra sic cogit. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.

An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Concede nihil esse bonum, nisi quod bonestum sit: concedendum est in virtute esse positam beatam vitam vide rursus retro: dato hoc dandum erit illud.

Ex quo intellegi debet homini id esse in bonis ultimum,
secundum naturam vivere, quod ita interpretemur: vivere ex
hominis natura undique perfecta et nihil requirente.

Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi
non aderit;

• Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus.
• Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.
• Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.
• Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
• Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.
• Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.

1. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.
2. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
3. An tu me de L.
4. Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis.

Sint ista Graecorum;

Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.

Confecta res esset.

Etiam inchoatum, ut, si iuste depositum reddere in recte factis sit, in officiis ponatur depositum reddere;

Age sane, inquam.

Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;

Igitur ne dolorem quidem.

Eaedem res maneant alio modo.